Walka z uzależnieniami

Alkoholizm, uzależnienie od narkotyków, strata bliskiej osoby czy depresja. W życiu każdego człowieka są takie sytuacje i wydarzenia, z którymi ciężko jest mu sobie samodzielnie poradzić. Sprawiają one, że człowiek z każdym dniem coraz bardziej zamyka się w sobie i oczywistym się staje że potrzebuje on fachowej pomocy doświadczonego psychologa.

Problemy te trzymają człowieka w miejscu, nie pozwalają mu się dalej rozwijać, normalnie funkcjonować i po prostu żyć. W takich przypadkach niezbędnej pomocy udzieli specjalista z zakresu psychologii. Pokutuje stereotyp, że do psychologa udają się jedynie ludzie chorzy, nienormalni i nie potrafiący przystosować się do otaczającego go świata, jednym słowem – życiowi nieudacznicy. Tymczasem pacjenci gabinetów psychologicznych to zwyczajni ludzie, którzy w pewnym momencie swojego życia pogubili się w takim stopniu, że nie są w stanie samodzielnie wyjść na prostą. Czasem są to problemy dotyczące wzajemnych relacji w rodzinie. Dotyczyć też mogą wypalenia zawodowego.

Część osób na psychoterapię zgłasza się z powodu pracoholizmu lub odczuwania chronicznego zmęczenia. Czują się oni przytłoczeni wszystkim dookoła, czują się gorsi od innych. Psychoterapie mogą być przeprowadzane grupowo. Podczas nich pacjent poznaje inne osoby, które borykają się z tym samym lub bardzo podobnym problemem. Jest to bardzo pomocne, gdyż w pewnym stopniu przestają się oni czuć wyobcowani, dociera do nich, że nie tylko oni mają taki problem. Terapie grupowe są szczególnie pomocne w przypadku leczenia uzależnień. Grupa ludzi walczących z tym samym wrogiem może się wzajemnie wspierać i pilnować. Z kolei w przypadku leczenie nerwicy, depresji czy powracających stanów lękowych stosowane są terapie osobiste. Polegają one na systematycznych spotkaniach z psychoterapeutą. Polegają one na rozmowach z lekarzem, który stara się wyjaśnić pacjentowi istotę problemu i nauczyć go prawidłowej walki z własnymi lękami. Celem psychoterapii jest oczywiście pomoc pacjentowi w walce z jego problemami.

Efektem końcowym leczenia powinna zachowań i postawy pacjenta. Pacjent po zakończeniu terapii potrafi radzić sobie z otaczającymi go lękami oraz stresem. Jego samoocena osiąga wyższy poziom. Łatwiej mu nawiązywać więzi społeczne. Po za tym pacjent odnajduje sens życia, ma motywację do działania i dalszego rozwijania się.